Πάει καιρός που...
είχα χάσει τον ύπνο μου...
έβλεπα ύποπτες κινήσεις...
(και μεταξύ μας, βρίσκω πως δεν έχει άδικο ο καλλιτέχνης:
"Σε ένα πράγμα συμφωνούνε άντρες και γυναίκες...
ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ, δεν εμπιστεύονται τις γυναίκες")
ψύλλοι στ' αυτιά μου είχαν μπει..
καθόμουν σε αναμμένα κάρβουνα...
ήθελα να φύγω... και να πάω πού;
μέχρι που...
ΤΟΥΣ ...ΕΠΙΑΣΑ ΣΤΑ ΠΡΑΣΑ
Και βεβαίως αναφέρομαι στη Ροζαλία μου η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, τις λίγες ημέρες που αποφάσισα να την πάρω μαζί μας, στο εξοχικό της Γλαρούπολης και βεβαίως ούτε πρόκειται να το ξανακάνω, ξύπνησε μέσα της το ένστικτο του αιλουροειδούς... καθόμουν σε αναμμένα κάρβουνα...
ήθελα να φύγω... και να πάω πού;
μέχρι που...
ΤΟΥΣ ...ΕΠΙΑΣΑ ΣΤΑ ΠΡΑΣΑ
και δεν άφησε ελαιόδενδρο....
για ελαιόδενδρο...
και τα άλλα οπωροφόρα δέντρα, αποδεκατίζοντας τις φωλιές των έρμων πτηνών, που έκαναν το λάθος να έχουν φτιάξει τις φωλιές τους εκεί επάνω....
Σα δαιμονισμένο πηδούσε από κλωνάρι σε κλωνάρι..
Κατέβαζε τα φουκαριάρικα τα πουλάκια
και τα έκανε φτερό και πούπουλο...
Δοθείσης ευκαιρίας να σας κεράσω από τα ρόδια μου,
που έφερα από το εξοχικό της Γλαρούπολης.
και τα άλλα οπωροφόρα δέντρα, αποδεκατίζοντας τις φωλιές των έρμων πτηνών, που έκαναν το λάθος να έχουν φτιάξει τις φωλιές τους εκεί επάνω....
Σα δαιμονισμένο πηδούσε από κλωνάρι σε κλωνάρι..
Κατέβαζε τα φουκαριάρικα τα πουλάκια
και τα έκανε φτερό και πούπουλο...
Δοθείσης ευκαιρίας να σας κεράσω από τα ρόδια μου,
που έφερα από το εξοχικό της Γλαρούπολης.
Η σημερινή ανάρτηση είναι η καθυστερημένη συμμετοχή μου στο είδος των τραγουδιών που ....
....με "ρίχνουν" ελεεινά....
....με "ρίχνουν" ελεεινά....